Dag 7 van Signy-l'Abbaye naar Hauteville 22 km

Na het ontbijt, dat inclusief was, neem ik om 08.00 uur de benen. De regenjas kan ontspannen over mijn schouders blijven hangen. De lucht is egaal grijs, het zicht niet ver maar het blijft bij enkele druppeltjes. De kleine binnenwegen worden door de overhangende bomen flink nat gehouden. Dit ten voordele van de slakken en kikkers. Ik moet uitkijken om ze geen pijn te doen, voor de automobilisten blijkt dit niet mogelijk.
Dan volgt een nat stuk door de bossen, waar modder en nat gras elkaar aflossen. Alsof de boer wist dat ik kwam, is hier het gras kort. Het pad houdt op en ik kom ik voor een klein stroompje, dat bedwongen kan worden middels een plank, smaller dan maat 43, maar wel stevig en stabiel. Ik kijk naar alternatieven, maar kies toch voor de evenwichtsbalk. Dan gaat de route weer verder en krijg ik gezelschap van het eerdere stroompje. Ja, hier moet ik het mee doen, want medepelgrims zijn tot nu toe niet op mijn pad gekomen. Wel is er veel belangsteling van de koeien die in bedwang worden gehouden door prikkeldraad. Dat is maar goed ook, want als ik langs kom krijg in van de tientallen wel erg veel aandacht. Dan kom ik in Wasigny, een mooie dorp uit de 15e eeuw met een overdekte markt, welke in 1900 nog in gebruik was. Het heeft de allures van vroeger zoveel mogelijk bewaard. Ik neem hier even de tijd. Bij het verlaten zie ik zowaar de lucht opklaren en kan ik op afstand de windmolens op de bergrug zien draaien. Niet snel, want meneer de wind laat het vandaag afweten. Na verschillende paadjes die niet in het boekje staan en ik ook niet voorzien heb, toch op weg naar Hauteville, een plaats met een gemeenteherberg, die wel in het boekje staat. Om 14.30 uur al op zoek naar een slaaplaats, erg vroeg, maar de volgende plaats is 8 km verder en ook geen garanties op logies en droog weer. Ik ga op zoek en vraag en vraag. Niemand kent de overnachtingsplaats, tot ik iemand vind, die er tegenover woont. Da's mooi. Maar de sleutel is mij mevr. Canon, drie straten verder, het eerste huis links. Dat is te vinden en even later lopen we samen naar het lokaaltje. Ik betaal een pelgrimsbedrag, krijg de sleutel en zal deze morgenvroeg in haar brievenbus stoppen. Nadat ze gecontroleerd heeft of het douchewater wel warm is, vertrekt ze weer. Ik blijft achter in een ruimte van 5 bij 7 meter met drie bedden, een keukenblad een douche met wasbak. Niemand kan me zien, ik mezelf ook niet zonder spiegel. Geen naam, geen adres, alles op goed vertrouwen. Er is geen stempel om in mijn Credencial del Peregrino de herinnering achter te laten, da's dan weer jammer. Eerst maar even douchen en wat kleren wassen, want hier is ook verwarming. De shampoo is inclusief. Toch even buiten kijken of ook een drooglijntje mogelijk is. Niet nodig, want het regent. Als het droog is even het dorpje in om te zien of er inderdaad geen winkels zijn, zoals ze mij al vertelde. Geen du pain of du boursin, Dan maar doen met het stokbrood en ham dat ik gisteren kocht en niet nodig was omdat ik hotel inclusief had. Wel erg fijn en gastvrij, dat er op het aanrechtblad thee staat en een potje oploskoffie. Ik zal het belonen met het potje wat er naast staat. Hier doe ik het maar mee en ga morgen weer aan mijn kilo's werken. Uiteraard ook geen wifi. Wel komt er een flinke onweersbui over, maar ook die brengt mij geen oplossing, dus dat wordt morgen. Wie weet waar, hoe en wanneer.