Ook de start van het toetje is de moeite waard

Dag 21 van Vézelay naar Le Chemin 25 km.

Na een dagje bijna niks doen is het toch wel weer fijn om op pad te gaan. Toerist af, en weer pelgrim zijn, dat is het doel, op weg naar....... het maakt niet zoveel waar naar toe, als het maar de weg is die je wilt bewandelen. Dat was de afgelopen dagen wel eens mis. Ik krijg de indruk dat na Vezelay de bewegwijzering wat intensiever is aangebracht. En dat is voor mij wel een geluk. Ik heb tot Vézelay alle documentatie, maar daarna heb ik een ander boekje nodig en die route staat voor mij in 2015 op de rol. Dus foto's gemaakt uit andermans werk en wat aantekeningen. Hiermee moet ik het doen, en dat kan ook, ik blijf geluk hebben.
Ik op pad en laat Vézelay zichtbaar achter als ik neergedaald vanaf de hoge berg kijk hoe de basiliek en nu bij staat. Mooi gezicht met de zon al duidelijk aanwezig. Ik kijk er recht tegenin, erg vermoeiend, ik moet mijn hoed al opzetten. Ik denk weer terug aan vorig jaar toen de schaduw mij juist vooruit ging Ik heb me voorgenomen om 25 km te gaan, naar het gehucht Le Chemin, met zijn mogelijk maar 10 huizen. In één daarvan wonen Nederlandse mensen, Huberta en Arno. Zij hebben 10 jaar een herberg gehad in St Jean Pied de Port, daar waar vorig jaar mijn startplaats was en ik ook de nacht voorafgaande heb doorgebracht. Zij hebben die herberg begin dit jaar verkocht en zijn nu neergestreken in het véél rustiger Le Chemin. De naam "L'Esprit du Chemin" hebben ze wel meegenomen en schijnt nu op de voorgevel te pronken. Voor mij echter eerst nog 25 km in de zon en aardig wat beklimmingen. Gelukkig loop ik weinig kilometers te veel, want ondanks de rustdag zijn de benen niet meer zoals uit mijn jeugdjaren. In het dorpje Bazoches-du-Morvand maak ik toch graag en extra klimmetje om bij het kerkje te komen. De deuren staan uitnodigend open. Binnen is het een pracht en praal, als alles tenminste goed onderhouden was geweest. De muren zijn "afgebladderd" en er mag zo hier en daar ook wel beetje gestoft worden. Dat neemt niet weg dat ik met bewondering naar alle fraaie beelden en voorstellingen kijk. Vooral de gebrandschilderde ramen hebben in het zonlicht betoverende kleuren. Ik sponsor deze kerk en met twee brandende kaarsen vervolg mijn camino. Enkele kilometers voor mijn herberg komen nog Vignes de Haut en Vignes de Bas, de namen zeggen het al, het blijken echte kuitenbijtertjes. Om 15.00 uur is het weer gebeurd en het beoogde onderdak gevonden. Huberta en Arno wonen hier sinds april, maar gezien de werkzaamheden die verricht zijn en nog moeten worden is het beslist nog geen vakantie voor hun geweest. Tijd of geen tijd, uitgerekend nu hebben ze een weekje vakantie en zijn er twee vrijwilligsters die de tent runnen. Het zijn Frida en Etty, en komen uit Twente en de Achterhoek. Geen probleem, want de ontvangst, kennismaking en verzorging is in goede handen. Fris/koffie/thee/druiven, wat je maar wilt. Hoewel verschillende ruimten nog betimmerd moeten worden en voorzien van electra, is mijn kamer tiptop in orde. Eerst lekker douchen, scheren en wasje doen. Er komt nog een pelgrim binnen. Dat is Frida uit Duitsland en is in Vézelay met de camino begonnen voor enkele dagen. Druk zal het in deze herberg niet worden, bij de Pyreneen kwamen er zo'n 3000 per jaar, hier zal het getal mogelijk met een nulletje minder worden geschreven. Het seizoen loopt van ongeveer april tot oktober.
De service is er niet minder om. Met z'n vieren zitten we aan tafel voor een drie-gangen menu. Veel uit eigen tuin, want die is er groot genoeg voor. Heerlijke gerechten en daarna samen de afwas en morgen een ontbijt op de koop toe. En de koop is wat we er voor willen geven. Er hangt een kistje in de keuken voor en vrije gift. Na het eten blijven we nog gezellig napraten en is er bijna geen tijd meer om mijn volgers te informeren. Gelukkig heb ik veel voorwerk gedaan dus toch maar even afmaken. Want ook de laatste wandeldagen van deze expeditie, hoeveel het er worden weet ik nog niet, wil ik voor mij en voor de lezers de historie vastleggen.
Tot morgen