hoe zal dit aflopen
Door: bert
Blijf op de hoogte en volg Bert
03 September 2016 | Frankrijk, Firbeix
Het slapen gaat minder, maar het rusten wel. Om 05.30 uur even de Gelderlander binnenhalen, ja wifi tot in de tent, wat een luxe. Ontbijten in de tent met een blikje wat je zomaar open kunt trekkenen om 07.00 uur op stap als het licht genoeg is om de routeaanwijzigingen te zien. Ja die blikje waren veertig jaar geleden ook al zo toen we ze in Appeltern verkochten. Zo klein en als je het opentrekt mors je altijd wat olie, ik tenminste wel. Het belooft een mooie dag te worden, met veel beekjes en kleine meren. Omdat de campingman een bord buiten had staan dat het vandaag 33 graden zou worden, is de camino door dicht bebost gebied welkom. Holle paden zoals ze heten, waren veel aanwezig. Ik loop als een haas, maar niet zo snel en ook niet op vier poten. Opnieuw zie ik vandaag geen collega pelgrim. Of het moeten de 2 vlinders zijn die flirtend een deel van de camino meemaken. De campingbaas lijkt gelijk te krijgen. Even een barretje in voor wat proviant onderweg . Het duurt even voor hij weet hoevel en grote fles appelsap kost. Een 2 chocaladekoeken bij de boulanger en de twee pruimen die ik nog heb, moeten de lunch compleet maken. Dan weer verder, de temperatuur deert me vandaag niet en ik heb een plaatsje in gedachten om even een siësta te houden. Een uurtje, dan wordt het op naar Fibeix, waar in ieder geval een winkel is, en ik zie wel of ik daar kan slapen. Ik spreek twee dames aan die in de schaduw een het bijpraten zijn. Neen geen slaapgelegenheid, wel 7 km verder, maar dat wist ik. Ik wil niet verder en zij bieden mij een plaats aan in de open lucht direct bij een gemeenschapsgebouw. Daar is ook een toilet en een wastafel. Lijkt met wel wat. Ik krijg 1,5 liter fris water in de fles en een plaatsje op het gemeenschapshuis blijkt een gehucht van drie honderd inwoners maar wel met een fantastische gemeenschap. Even rusten en als ik dan naar de boulangerie wil, is ie gesloten. Maar niet het dorpshuis, daar wordt op de zaterdagavond de week besproken onder het genot van een pilsje en knabbeltjes, pinda's en chips. Ik meld me aan en na uitleg wie ik ben en uit Holland kom, mag ik me aansluiten aan de bar. De mannen staan al aan de bar en de vrouwen komen langzaam binnen druppelen en gaan aan een grote tafel zitten. Ik herken er wel iets in. Dan moet ik toch mijn dagjournaal maken, maar het bier wordt me nagebracht in de dorpszaal Even uitkijken, want het is mijn eerste alcohol op deze camino. Maar zo gezellig is het nog niet geweest. Dus profiteren. Ik zit goed in mijn programma, dan morgen maar wat minder. Wat gebeurt en nu, er wordt een grote tafel in de midden van de zaal gezet en bekleed met wit damast. Plastic bekers en bordjes, dat wel, maar ik wacht af, want de keuken heeft zijn best gedaan en ik ben ook uitgenodigd. Het is nu 21.10 uur dus nog tijd genoeg. Intussen komt wijn in de karaf , de boquetten, en de wagen met eten voorrijden. Een gefluit dat iedereen aan tafel moet! Ja eerst de pils leegmaken. Zo lijkt het, maar dan toch aan tafel. Hoe het allemaal afloopt lees je in de volgende editie.
-
04 September 2016 - 13:13
Anneke:
Dat klinkt alsof het nog lang gezellig is geweest. Ben benieuwd naar het vervolg. Veel succes en plezier.
Groet Gaby en Anneke -
04 September 2016 - 14:33
Susan:
In het dorpshuis... hihi...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley