veel goede zaken

Dag 21 14  september van Bourriot naar Bougues 31 km.

Even de dag van gisteren afmaken. Mijn frans is niet zo geweldig, want de nederlanders zijn niet in zijn dienst, maar komen alleen bij hem eten en slapen. Het zijn werknemers van een bloembollenbedrijf uit Schagen die hier in Frankrijk op een stuk land(zandgrond) kleine bolletjes in de grond stoppen en een tijd later ze er weer uit. Door de gunstige temperatuur worden het bollen van goede kwaliteit. Een keer of vijf in een jaar komen zo 'n 5 mensen een week uit Nederland alles verzorgen. Tussendoor worden de bollen uiteraard goed verzorgd qua water e.d. Uit de bollen die zij verkopen, moeten dan later lelies voortkomen. Dit is ook geprobeerd met tulpen, maar bleek geen succes. Gezellig gebuurt en gegeten. Dan woensdag14 september,  de dag dat ik me heb afgemeld voor vergadering MFA. Je kunt niet alles meemaken. Samen met François op stap, wetende dat het de laatste dag is, want dan zit zijn vakantie er op en " treint" hij naar Dyon.  Hij haakt eerder af om morgen een goede aansluiting te krijgen. Ik loop alleen verder zoals ik enkele weken geleden begon. Nu met weinig zonlicht, want de bewolking begint de lakens uit te delen. Niet zweten, wel drinken, een van weinige keren dat ik toch en keertje wild moet. De rits wil nog niet van de hars, nu al weer enkele weken geleden. Dan maar door de broekspijp, dat kon vroeger ook, maar oei, zouden broekspijpen langer zijn geworden?  Opvallend voor mij dat er nog zo weinig pelgrims op mijn pad zijn. Niemand te zien. En oplettende bakker ziet mij wel en corrigeert me als ik de verkeerde weg in sla. Door de regen en zeer harde wind van gisteren wordt er met zaagmachines en aanhangers veel hout naar huis gereden. In Roquefort wil ik de lunch gebruiken, een redelijke plaats. Ik naar een Brasserie omdat daar volgens mij altijd goede waar geserveerd wordt. Echter niet in Frankrijk, hij verwijst naar een restaurant. Half één,  alles aan boord om voor deze dag de laatste 18 kem af te leggen. Niet veel later beginnen de wolken naast lakens ook regen uit te delen, en niet zo kort en niet zo weinig ook. Ik ben echter voorbereid. Geen probleem. Alléén onder kuiten wordt het nat, ja dus de schoenen en sokken. Een pelgrim is wel wat gewend. Om me heen kijkend constateer ik dat het toch inderdaad geen fabeltjes zijn, het meeste valt er naast. Het tempo wordt opgevoerd, want ik denk dat ik dan minder lang in de regen zal lopen . En dat klopt, want het regent tot de finish. Maar daar wordt het zoet geoogst. De Gîte Municipal ligt aan de weg. Vanuit de naastliggende sportzaal zien ze mij aankomen en wijzen ze me naar een bar waar de sleutel is. De barman is multifunctioneel, dranken, levensmiddelen, brood, en is tevens zeer dienstbaar. Hij vertelt me hoe morgenvroeg de sleutel terug moet, wanneer hij gaat sluiten en zegt me wat in de gîte allemaal aanwezig is. Het type Antoon van Dinther. Ik doe mijn inkopen, maar zie een uur later dat de drank bijna op is. Antoon vraagt of alles in orde is bevonden. Het ziet er inderdaad keurig uit en zeer compleet. Drie nissen van elk twee bedden, maar ik ben er allen. Ik doe geen was, want die wordt niet droog. Gisteren was ie ook maar net strijkdroog, maar vanavond zag ik dat ie toch niet gestreken uit de rugzak komt. Ik zie morgen op een afstand van opnieuw zo 'n 30 km weer een gîte Municipal en dan met 12 slaapplaatsen. Dan zal er best nog een bed vrij zijn voor mij. 3