De eerste 25

Dag 5 van Olloy sur Viroin naar Rocroi 25 km

En boordevolle dag die zeer naar onze tevredenheid verliep.
Zaterdagavond de schoenen gepoetst en de rugzak al ingepakt, compleet met de vijf van steentjes van onze kleinkinderen. Vanmorgen Ria en ik met de auto op weg naar zuid Belgie om daar de route weer op te pakken.
Een voorspoedige reis en na een lichte lunch in het parkje van Olloy sur Viroin scheiden onze wegen. We nemen afscheid voor drie weken. Om 13.00 uur vertrekt Ria met de auto om via Brussel en Antwerpen ruim 300 km later weer in Beneden Leeuwen te zijn. Ik start mijn camino richting Rocroi, zo'n 25 km verder. Het is weer even op gang komen. De camino staat hier niet uitgepijld, dus het wordt veel zelf uitzoeken en op de verharde weg lopen. Geen probleem, want de bermen zijn breed genoeg om veilig de eerste etappe af te leggen. Via de dorpjes Nismes, Petigny en Couvin kom ik op de grensovergang naar Frankrijk, in de Franse Ardennen. Een streek waar je eindeloze zwerftochten kunt maken. Voor mij vandaag even niet weggelegd. Ik kies deze eerste dag voor zekerheid, niet te veel vrijbuiten. Zonder problemen of verrassingen kom ik even voor zessen aan in Rocroi. Ria is dan al een half uur thuis, zo meldde ze mij. Erg fijn dat deze eerste dag verliep zoals we hoopten. Dan toch nog wel even zoeken naar een slaapplaats. Meteen geluk, want bij binnenkomst direct een bordje "Chambres" met daaronder een jacobsschelp, het symbool voor de pelgrims. Aanbellen, maar het blijft donker. Dan maar verder. De bars en pups voor zover aanwezig in deze oude vestingstad, blijken gesloten en er zijn weinig mensen op straat. Dan met een opvallende grote voorgevel op het centrale plein "Place d'armes" pronkt een hotel, Le Commerce. Ik reken snel wat de camino de komende drie weken gaat kosten als dit het wordt. Nou, voor één keer dan.
Wel heerlijk douchen zonder mijn eigen handdoekje nat te maken en ik kan mijn shampoo in de rugzak laten.
Dan nog even een kleinigheidje eten en naar de historie van het stadje gaan kijken. Erg indrukwekkend, maar te veel om me er nu nog in te verdiepen. Ik zie wel dat er vijf bastions zijn met onderaardse gangen, gebouwd in 1555 door Hendrik II. Uiteraard weer gebombardeerd en herbouwd en weer plat. Ja, vroeger konden ze er ook wat van.
Ik probeer de draad weer op te pakken met mijn verslag, want op de kamer heb ik wifi. Ja, dat mag ook wel voor deze prijs.
Morgen gaat het verder, voorlopig richting Reims als richtpunt, zo'n 100 km, maar dat duurt nog enkele dagen.