Een mooie maar ook een zware dag

Dag 11 van Mardeuil naar Montmort 24 km.

Bij het schemerlicht van de zon vertrek ik vanaf de camping weer terug naar de brug over de Marne om daar de draad weer op te pakken. Natuurlijk was het korter geweest als ik gewoon een stukje verder was gegaan naar Epernay, maar een pelgrim volgt de route als het even kan. Nu kan ik genieten van de mist welke tussen de wijngaarden blijft hangen. De zon doet overigens wel goed zijn best om elk vocht te verdrijven. . Voor het eerst zet ik mijn zonnehoed op. Ik passeer het dorjpe Pierry, onbeduidend op de landkaart, maar met een grote historische waarde. Dit dorp is geklassificeerd als "premier Cru de Champagne, omdat lekenbroeder Jean Oudart hier meegeholpen heeft om aan de champagne zijn adelbrieven te geven. (bron Randonneurs & Pèlerins 51) Er zijn nog veel woningen uit de 18e eeuw behouden. Het is volop genieten van deze wijngaarden, rijkelijk voorzien van de noodzakelijke zonnestralen. Het gaat bergie op bergie af, zonder veel vorderingen te maken. Maar dat deert nu niet. Daarna komen de bossen die mij moeten leiden naar mijn eindbestemming vandaag. Maar welke weet ik nog niet, maar de finish zal niet ver weg liggen want de wijnhellingen hebben hun tol geeist. Ik wandel nu al bijna 3 uur en de krachten kennen hun grenzen. Een brede laan met gras naast een bos naar de vijver Grande Folie heeft de regenval niet kunnen verwerken. In de lente is veel modder normaal volgens mijn spoorboekje, maar eind augustus kunnen ze er ook wat van. Mijn gedachten gaan dan uit om im Montmort, 5 km verder te eindigen. Daar is slaapgelegenheid, en één bakker met beperkte levensmiddelen. Slapen in een Gite, dat kan, maar het gemeentehuis is om 12.00 uur gesloten om te bemiddelen, want de Gite ligt buiten het centrum en je wordt dan door de eigenaresse opgehaald. Reververen is ook hier op zijn plaats. Ik ben moe en kies om 14.00 uur voor het hotel. Het meisje dat me naar de kamer brengt adviseert me eerst een half te rusten alvorens douchen. Zij zag dus mijn vermoeidheid. En goede keuze om hier te stoppen, want de volgende mogelijkheid om te eten en te slapen was 11 km verder.
Dus eerst uitrusten, de was doen, eten en weer rusten, want meer kan hier niet en ik heb er nu één week opzitten en er volgen er nog tenminste 250 km. Om 20.00 uur heerlijk, gegeten, de was weer droog in de "kast", nog een lekker pilsje pakken en vroeg naar bed.
Tot morgen.