Wat gaat het allemaal voorspoedig.

Dag 16 van Sommeval naar Ervy-le-Chatel 19 km.

Waar het aan ligt weet ik niet, maar het slapen op de harde bank is me afgelopen nacht goed bevallen, ik bedoel eigenlijk niet erg tegengevallen. Het kan zijn dat hout minder hard overkomt dan een tegelvloer. Mischien is het de gewenning, maar het kan ook zo zijn, dat de eeltplekjes op mijn rug en heupen de pijnprikkels niet meer doorgeven. Hoe dan ook, belangrijk is dat ik goed geslapen heb.
Ik wordt even na zeven uur al geconfronteerd met veel lawaai. Naast mij zijn gemeentewerkers met groot materieel grond en grind aan het verzetten. Ik ga even kijken en wens ze een goede morgen. Het zal wel in opdracht van de burgemeester zijn.
In alle rust pak ik mijn spullen in, hoewel, er is niet veel uitgeweest omdat ik me niet kon douchen en geen was heb gedaan. Mijn stelling: Niet douchen, dan ook geen schone kleren.
Om acht uur op pad voor een niet al te lange afstand. Er zitten vandaag enkele fikse klimmetjes in en gaat deels ook door moerasgebied, zo zegt de lectuur. Ik start met de GR2 route, wit-rode markering, na enkele kilometers verlaat ik deze aanduiding en ga ik over op de GRP route, een geel-rode aanduiding. Omdat ik tijdens de routes ook te maken krijg met geel-blauwe markering is het voor iemand met een minder goed kleuronderscheidend vermogen en extra prestatie om op het juiste pad te blijven, denk ik.
(Op dit moment van schrijven rijdt er in mijn zandpaadje een grote trekker voorbij, maar goed dat ik zojuist de was heb binnengehaald!)
Ik passeer het Land van Othe, neen geen pretpark, maar een ecologische zone van de regio Champagne-Ardenne met een specifieke fauna en flora en is al eeuwen lang het middelpunt van ciderproductie met oude appelrassen. Daarna gaat de weg vrij steil naar beneden, wat ook inhoudt dat het daarna erg drassig kan zijn, klopt. De schoenen die al verschillende dagen droog en schoon zijn gebleven ontkomen niet aan een fiks modderbad. Zowel links- als rechtsom, er is geen ontkomen aan. Dan een camping, nee dat is veel te snel na zo'n 10 km. Ik ga verder en moet Moulin Blanc passeren. Niets te vinden, wel kom ik voorbij een prachtig mooi wit huis helemaal in het verloren land. Gelukkig gaat de automatische poort op dat moment open. Ik wacht en er komt een grote auto(ik weet niet welk merk) uitrijden. Een mevrouw en ik vraag haar naar Moulin Blanc. Dat is hier, en het moet zijn "Moulin Blenco". Ik dank haar met Mercy Beaucoup. Hollandais? Ja Hollanders zeggen altijd Beaucoup, wij Bien. Zo leer je nog eens wat. Oké, maar ik zat op de goede weg en daar ging het mij om. Dan opnieeuw veel water in het bos, waar de paden getekend zijn door diepe en heel diepe tractorsporen. Soms denk ik dat hier alleen van die maanvoertuigen kunnen rijden.
Na 19 km kom ik in Ervy-le-Chatel waar ik mijn eerste mogelijke stopplaats inschatte, met een alternatief ca 10 km verder in de kleedkamer van een voetbalvereniging.
De eerste in dit grotere dorp is meteen raak. In het parochiehuis Secours Catholique aan de Rue du 14 juillet melden, (dat is te onthouden,) en daar heet een mevrouw me welkom. Op mijn bekende vraag gaat ze bellen en ik mag mijn rugzak afdoen. Er komt een oude man, Jean-Marie, en neemt me mee naar een klein straatje. Een eveneens klein kamertje, maar wel alles erop en erin. Ik zie meteen een stapelbed, zoals in Spanje, ik voel me thuis. Echter het betreft hier maar één stel. Het tweede bed is nog niet vergeven. Ik krijg een complete rondleiding in het huisje van 5 bij 5. Heb je even? Een wastafel, douche, toilet, magnetron, electrisch plaatje, koelkast, keukenblad, pannen, schalen, borden, kopjes, voorraad kofie en thee, suiker radio enz.... .en dat alles voor de prijs van....... Oh ja, er hangt ook een kistje aan de wand waarop staat "Donativo". Nou dat is ook zeker op zijn plaats met deze service. Meteen douchen en de schone was buiten hangen. Dan een terrasje met Wifi om de dag van gisteren aan de man te brengen. Een grote winkel is één km verder, dus meteen voor vandaag en morgen inslaan, want overdag zie ik nauwelijks mogelijkheden. Ja, paella in de magnetron, dat moet ik kunnen, en een fles melk. Een baquette met sardines als ontbijt en lunch, vandaag ook goed bevallen want het blijft ook na een dag nog vers. En dan natuurlijk een paar blikjes voor de dorst met toastjes en kaas voor de arme pelgrim. Nou vandaag beslist rijkelijk bedeeld en wat ik vooral niet vergeten mag en dankbaar voor ben, dat mijn benen en voeten die weelde nog ruimschoots kunnen dragen.