Rondja Muxia

Donderdag 27 september rondje Muxia

Verslag met foto's zijn ook te vinden op facebook Bert Caminosantiago

Mijn tweede snipperdag ligt voor het oprapen zonder dat ik het in de gaten heb. Het is al acht uur en Ik lig nog in bed, evenals meerdere collega's. Ik zag trouwens al wel pelgrims vertrekken om half zeven. Zij hebben een ander programma. In Muxia is alles anders. De een komt van Finisterre, de ander gaat er nog naar toe, zoals ik. De een stopt en gaat met de bus terug, de ander loopt nog een dag. Ieder zijn eigen programma afhankelijk van de fysieke mogelijkheden of agenda, of misschien wel het hebben van geen zin meer.
Maar ik zal er uit moeten, want om 9 uur is de slaapzaal en keuken beschikbaar voor de corveedienst en mogen er tot 12 uur geen pelgrims in de albergue zijn, de rugzak mag overigens blijven.
Dus lekkker wandelen langs de kust die er vanmorgen niet stralend in de zon bij licht. Een lichte bewolking belet dit. Geen probleem, een wandeling naar de punt met zijn kerk zit er toch wel in. Ja de punt heeft voor mij nog bijzondere betekenis. In september 2013 tijdens mijn vorige bezoek aan Muxia stond ik ook op de punt en achter de kerk die voor mij symbool stond voor de zee: Tot hier en niet verder!!. Hoe verbaasd kan iemand zijn, als ie dan 3 maanden later in het vakblad voor pelgrims leest dat de kerk wegens blikseminslag is afgebrand. Niet het water maar het licht werd haar fataal. Ik heb intussen in enkele winkels al foto' s gezien van de brand, maar nu nog de wederopbouw bewonderen die overigens zeer slagvaardig ter hand werd genomen. Op de punt lopen meerdere pelgrims, met of zonder rugzak. De zon doet verwoede pogingen om de kerk nog mooier te laten uitkomen, maar ook zonder zie ik de volledige herbouw van de kerk, er is niets van terug te vinden. Misschien vanvond als ik om 7 uur naar de mis ga en me door geen enkele uitnodingen laat weerhouden.
Het etentje van gisteravond was overigens wel geslaagd. We waren met z'n vijven, georganiseerd, maar wel volstrekt vreemden voor elkaar. Dus na een voorstellingsrondje een toast op de camino die voor elk een andere invulling had. Vooral de Portugese camino over ongeveer 200 km vrij vlak terrein en veel langs de kust met diverse slaap-en eetgelegenheden sprak mij aan!!
Vanmiddag weer lekker uitwaaieren op de punt. Er zijn meerdere pelgrims die elk kun verhaal in gedachten zulllen hebben. Of misschien wel staren naar de onvoorspelbare golven en nergens aan denken, misschien is het hoofd wel helemaal leeg na een zware tocht. Ieder zijn gedachten.
Vanavond de kerk en mogelijk de zonsondergang, maar dat is twijfelachtige. Anders een herkansing in Finisterre en daarna in ieder geval terug naar Santiago en Beneden Leeuwen waar voor mij de zon altijd schijnt.

Buen Camino