de camino op grote hoogte
Door: bert
Blijf op de hoogte en volg Bert
18 September 2016 | Frankrijk, Ostabat-Asme
Dag 25 18 september van Sauveterre de Béarn naar Ostabat 26 km.
Goed geslapen vind ik zelf, maar Edith beklaagt zich dat ik afgelopen nacht wel driemaal tegen haar bed heb gelopen. Ik veronschukdig mij en probeer me te verweren omdat de bedden kort bij elkaar staan, ik misschien de ogen niet helemaal open had en driemaal misschien wel overdreven is. Het krijgt weinig begrip. Na een kop koffie stappen Hugo en ik samen uit ons verblijf en spreken af dat we ieder ons eigen gang laten gaan. Na zo'n 5 km scheiden onze wegen en ik ga richting Zuhast. Hoogteverschillen die te belopen zijn en op weg naar Saint Palais een supermarkt, gesloten. Oh ja, het is zondag. Dat zijn van die details die aan een pelgrim helemaal voorbij gaan. Dan een winkel in Saint Palais. Wat voor lunch wordt het. Geroosterd brood met. .... rolmops was geen succes, ook niet de gerookte haring. Voor de echte ga ik toch liever naar de markt in Lauwe. Dus toch maar weer sardines, altijd lekker. Wat pruimen er bij en een sinaasappel, dan kan hij wel weer. Opgewekt naar de finish van vandaag, Ostabat. Er wordt een mooie route beschreven met enkel de kanttekening, dat de hoogteverschillen aanzienlijk kunnen zijn. Het kan aan mijn leeftijd liggen of de conditie, puf puf, puf. Omhoog en dan logisch weer omlaag, en dan nog een keer, en nog een keer. Toch komt Ostabat in zicht. In het dal staat al vermeld, Gîte achter de kerk. Ik heb mijn gevoel er op afgestemd. Aangebeld, doe de schoenen uit en zet ze hier. Dan, ik weet niet welke kamer, maakt mij niet uit, ja, maar alles is al toebedeeld, zegt de pelgrim die zo gastvrij is om me binnen te laten. Echter alles is gereserveerd. Misschien onder in het dal. Ik bellen, maar antwoordapparaat. Ik toch naar beneden, het is al vijf uur. Van de twintig bedden zijn er nog 4 niet bezet. Ik zie niemand maar installeer een bed en ga douchen. Om zes uur komt de gastheer kijken naar de stand van zaken, dertien euro beuren per persoon en gaat weer weg nadat hij een fles port en likeur achter laat en de credencials voorziet van een stempel, datum en handtekening. Even er van proeven en dan in het dorpje kijken naar mogelijk een barretje om wat te eten, te drinken en een dagoverzicht te maken. Alles geschiedt zoals verwacht en ik ga op tijd naar bed, want aan de finish wordt het morgen een dag van déjà vu. Ik ben benieuwd!!
Goed geslapen vind ik zelf, maar Edith beklaagt zich dat ik afgelopen nacht wel driemaal tegen haar bed heb gelopen. Ik veronschukdig mij en probeer me te verweren omdat de bedden kort bij elkaar staan, ik misschien de ogen niet helemaal open had en driemaal misschien wel overdreven is. Het krijgt weinig begrip. Na een kop koffie stappen Hugo en ik samen uit ons verblijf en spreken af dat we ieder ons eigen gang laten gaan. Na zo'n 5 km scheiden onze wegen en ik ga richting Zuhast. Hoogteverschillen die te belopen zijn en op weg naar Saint Palais een supermarkt, gesloten. Oh ja, het is zondag. Dat zijn van die details die aan een pelgrim helemaal voorbij gaan. Dan een winkel in Saint Palais. Wat voor lunch wordt het. Geroosterd brood met. .... rolmops was geen succes, ook niet de gerookte haring. Voor de echte ga ik toch liever naar de markt in Lauwe. Dus toch maar weer sardines, altijd lekker. Wat pruimen er bij en een sinaasappel, dan kan hij wel weer. Opgewekt naar de finish van vandaag, Ostabat. Er wordt een mooie route beschreven met enkel de kanttekening, dat de hoogteverschillen aanzienlijk kunnen zijn. Het kan aan mijn leeftijd liggen of de conditie, puf puf, puf. Omhoog en dan logisch weer omlaag, en dan nog een keer, en nog een keer. Toch komt Ostabat in zicht. In het dal staat al vermeld, Gîte achter de kerk. Ik heb mijn gevoel er op afgestemd. Aangebeld, doe de schoenen uit en zet ze hier. Dan, ik weet niet welke kamer, maakt mij niet uit, ja, maar alles is al toebedeeld, zegt de pelgrim die zo gastvrij is om me binnen te laten. Echter alles is gereserveerd. Misschien onder in het dal. Ik bellen, maar antwoordapparaat. Ik toch naar beneden, het is al vijf uur. Van de twintig bedden zijn er nog 4 niet bezet. Ik zie niemand maar installeer een bed en ga douchen. Om zes uur komt de gastheer kijken naar de stand van zaken, dertien euro beuren per persoon en gaat weer weg nadat hij een fles port en likeur achter laat en de credencials voorziet van een stempel, datum en handtekening. Even er van proeven en dan in het dorpje kijken naar mogelijk een barretje om wat te eten, te drinken en een dagoverzicht te maken. Alles geschiedt zoals verwacht en ik ga op tijd naar bed, want aan de finish wordt het morgen een dag van déjà vu. Ik ben benieuwd!!
-
18 September 2016 - 23:10
Joke:
Veel succes met de laatste week
Groetjes -
19 September 2016 - 09:41
Ted Nijssen:
Hallo Bert,
Einde is in zicht ? Nog even doorstappen dus, de laatste loodjes luid een spreekwoord. Dat bedoel ik vooral positief, na zo`n tocht van klimmen en dalen met veel avonturen zul je nog vaak aan terug denken, en soms misschien wel met een beetje heimwee.Een voldaan eindresultaat. Nog veel succes en een mooi afscheid.
Met een hartelijke groet, Mart en Ted Nijssen -
19 September 2016 - 12:24
Ruud En Arda :
Bert nog veel succes met de meters!!!! We zien je weer in de Dahliastr. Groetjes Ruud en Arda . -
25 September 2016 - 21:45
Gerard Ouwens:
Heb jouw verslagen gelezen.
Afzien, ont beringen; een ware pelgrimage.
De laatste loodjes! Succes!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
