the day after

Dag 11 4 september van Firbeix naar Thiviers 27 km.


Ja, de maaltijd was gisteren geweldig. De boeren uit het dorp vormen een coöperatie en enkele malen per jaar hebben ze een gezellig samenzijn met wat drinken en eten. Laat ik nou toevallig met de neus in de boter zijn gevallen. Maar met mijn neus voor dit soort gelegenheden misschien niet zo toevallig. Ik deel dus mee, naast de voorzitter, die zijn gasten uitlegt waarom ik en hoe. Een buffet waarbij ik niet bescheiden mag zijn, zo vertellen ze me. Flinke kippenboutjes en ander onherkenbar vlees en groenten zijn aan mij goed besteed. Ook de echte Franse kazen en toetjes sla ik niet over. Even na elven wordt er er einde aan gemaakt, zonder náborrel. Misschien ook wel beter voor mij. Zoals ern goede vrijwilliger betaamt, ruim ik mee op. De stoelen en tafels inklappen en in de verzamelwagens, wie kent ze niet. Met een gemeende dank en en diepe buiging neem ik afscheid en weet ik weer mijn plaats, op de harde grond en onder de blote hemel. Veel sterren gezien, wenig geslapen. Oók niet toen ik probeerde de sterren te tellen bij gebrek aan schaapjes. Toch wordt het morgen en als het maar een klein beetje licht is zoek ik met mijn hoofdlampje de spullen bijeen en maak me op voor de camino nog steeds richting Pyreneeën, nog drie weken. Ik ga richting Coquille en zie op een reclamebord dat er verderop een grote supermarkt is. Profiteren, want wat biedt mij nog vandaag. Heerlijke pruimen, 1 liter oranjesap, yaourt à boire en een toetje, daarmee wil ik naar de finish. Dan weer terug op de route. Valt niet mee, want zoveel paden zijn er niet. Op eigen kracht naar La Coquille en dan volgens het boekje. Ik ga door bossn en velden, maar moet ook door het kreupelhout. De zon die de temperatuur tot net boven de dertig graden breng, moet in de middag de meerdere erkennen in een sluierbewolking, da's mooi. Thievers neem ik als eindpunt en redelijke plaats. Zonder in het boekje te kijken loop ik naar het centrum, waar blijkt dat er een pension is één km terug, waar ik al was. Jammer dan, terug om daar te ontdekken dat deze gesloten is. Nog een km verderop is een camping. Maar gokken. Goed gegokt, hij is er en met een trekkjershut voor mijn, met wifi, keukentje en en klein winkeltje. Hier eten, het dagjournaal en lekker rusten.
Gr. Bert