de aanloop naar

Ja, dan is eindelijk de rugzak definitief ingepakt. Voor de rug en voor de douane was 10 kg het maximum. Dat blijkt gelukt. Alleen de tube wipexpress was 200 ml, en dus te groot en moest achterblijven. Niet handig want dat wist ik, dus de onderbroek een keertje vaker omdraaien.
In het vliegtuig ontmoette ik twee zussen uit Nederland die ook naar Saint Jean gingen. Het vliegtuig was 15 minuten te laat, dus ook de aansluiting naar Bayonne dreigde te mislukken. Dus besloten we samen met een taxi naar Bayonne gaan om op tijd de trein naar Saint Jean Pied de Port te halen. Zij moesten nog bagage van de band halen. Ik had alleen rugbagage dus ging ik een taxi reserveren. Vijf minuten voor vertrek waren we in Bayonne. Gelukkig zaten we in de trein te zitten, tot ie een half uur later nog niet vertrok. Er werd gemeld dat er gewacht wordt op de trein uit Bordeaux. Echter nog een half uur later moesten we de trein uit, waarna bussen ons naar Saint Jean zouden brengen. Buiten wachten, wachten met 150 mensen en na weer een half uur grepen we met ons drieën weer naar het beproefde recept en besloten we ons met een taxi de laatste 60 km te laten vervoeren.
Hiermee is is natuurlijk de luxe van taxivervoer voorbij en zal ik de komende 900 tot 1000 km proberen te voet af te leggen.
De basis is in ieder geval goed gelegd. Een mooie refusio een heerlijk pelgrimsmenu in het zeer toeristische Saint Jean en een goede nachtrust moeten voldoende zijn om dinsdag meteen zware etappe over de Pyreneeën te volbrengen.
maar dat lezen jullie morgen nog wel.