eindelijk een plaatsje met wifi
Door: bert
Blijf op de hoogte en volg Bert
01 September 2016 | Nederland, Beneden-Leeuwen
Dag 7, 31 augustus van Saint Priest la Feuille naar Saint Goussaud 28 km.
De omelet met ham van gisterenavond smaakte goed dus ook na een goede nachtrust weer eenzelfde recept besteld. En om 08.00 uur weer op stap. Het staat niet in het boekje vermeld, maar een flinke kuitenbuiter aan het begin van de dag. De toon is gezet en met een mooi uitzicht over het dal wordt alles beloond. Even in een garage mij flesje laten verversen.Ik zie op de hoek van een kruispunt een grote carrefour. Nog geen honger, maar dat komt hoop ik. Wat druiven, pruimen en een fles oranjesap, kan het water weg. Nee het water gebruik ik onderweg om de druiven te wassen. Even zitten. komt een man voorbij en vraagt of ik Saint Jacques loop. Ik beaam en hij wenst mij Bon Voyage. Het is al weer half drie, zal ik hier overnachten? Ik besluit vier kilometef verder te gaan daar zou een Gite Municipal te zijn. Aan die vier km leek geen einde te komen. De weg was steeds stijgend en na een vermoeiende dag moet dat er eigenlijk niet bijkomen, maar de beslissing is genomen, terug geen optie. Doodmoe, echter in Saint Goussant niemand te bekennen. Met 27 huizen, waarvan 17 bewoond, zo blijkt later, is dat zo gek nog niet. Even verderop zowaar een restaurantje. Ja de 2 gites zijn er wel, maar de sleutel bij het gemeentehuis begrijp ik en die is vandaag en morgen gesloten. Ik geef niet op. Staat een man met een hond buiten. Hij weet er meer van. Wacht maar zegt ie en rijdt met met een auto. Intussen komt een oud vrouwtje naar buiten met een stempel voor mijn pelgrimspas en doet er ook nog een kaart bij van het standbeeld van Saint Goussard. Ja de betrokkenheid met de pelgrims wordt met de dag groter. De man met de auto komt met sleutel en laat mij binnen. Niet gek, simpel maar voldoende, ik kan me douchen, de was doen en zelfs aan een waslijn is gedacht. Hoef ik mijn touwtje niet te gebruiken. De sleutel morgenvroeg maar aan de binnenkant van de deur. Ook een koelkast, maar ik heb geen proviand meer, geen winkel, wel een soort restaurant, kijken of er iets voor mij is. Lukt wel, ik heb nog niet zoveel nodig maar geen wifi, dus dat wordt morgen nu lekker rusten slapen en morgen gezond weer op en uitkijken naar wifi !!.
De omelet met ham van gisterenavond smaakte goed dus ook na een goede nachtrust weer eenzelfde recept besteld. En om 08.00 uur weer op stap. Het staat niet in het boekje vermeld, maar een flinke kuitenbuiter aan het begin van de dag. De toon is gezet en met een mooi uitzicht over het dal wordt alles beloond. Even in een garage mij flesje laten verversen.Ik zie op de hoek van een kruispunt een grote carrefour. Nog geen honger, maar dat komt hoop ik. Wat druiven, pruimen en een fles oranjesap, kan het water weg. Nee het water gebruik ik onderweg om de druiven te wassen. Even zitten. komt een man voorbij en vraagt of ik Saint Jacques loop. Ik beaam en hij wenst mij Bon Voyage. Het is al weer half drie, zal ik hier overnachten? Ik besluit vier kilometef verder te gaan daar zou een Gite Municipal te zijn. Aan die vier km leek geen einde te komen. De weg was steeds stijgend en na een vermoeiende dag moet dat er eigenlijk niet bijkomen, maar de beslissing is genomen, terug geen optie. Doodmoe, echter in Saint Goussant niemand te bekennen. Met 27 huizen, waarvan 17 bewoond, zo blijkt later, is dat zo gek nog niet. Even verderop zowaar een restaurantje. Ja de 2 gites zijn er wel, maar de sleutel bij het gemeentehuis begrijp ik en die is vandaag en morgen gesloten. Ik geef niet op. Staat een man met een hond buiten. Hij weet er meer van. Wacht maar zegt ie en rijdt met met een auto. Intussen komt een oud vrouwtje naar buiten met een stempel voor mijn pelgrimspas en doet er ook nog een kaart bij van het standbeeld van Saint Goussard. Ja de betrokkenheid met de pelgrims wordt met de dag groter. De man met de auto komt met sleutel en laat mij binnen. Niet gek, simpel maar voldoende, ik kan me douchen, de was doen en zelfs aan een waslijn is gedacht. Hoef ik mijn touwtje niet te gebruiken. De sleutel morgenvroeg maar aan de binnenkant van de deur. Ook een koelkast, maar ik heb geen proviand meer, geen winkel, wel een soort restaurant, kijken of er iets voor mij is. Lukt wel, ik heb nog niet zoveel nodig maar geen wifi, dus dat wordt morgen nu lekker rusten slapen en morgen gezond weer op en uitkijken naar wifi !!.
-
01 September 2016 - 11:40
Karin Van Gent - De Waal:
Wauw zeg.....wat ontzettend knap van je dat je dit allemaal alleen beleefd...heb super bewondering voor wat je doet. En heeeeeel erg tof dat we middels je mooie verhalen beetje mee mogen beleven en genieten. Heel veel suces!!!
Vele groetjes uit Dreumel en van je buurvouw Joke... -
01 September 2016 - 21:56
Fred:
Hoi Bert,
We hebben net je mooie verslagen gelezen, prachtig wat je allemaal weer meemaakt.
Wandelen is alleen de ene voet voor de andere zetten, maar deze tocht is wel wat meer als alleen lopen. Het is een prachtig avontuur, waar wij door jou schrijven een beetje van mee kunnen genieten.
Succes met de "laatste" kilometers.
Agnet en Fred -
01 September 2016 - 22:22
Buren Nr 16:
Zo te lezen begint de routine erin te komen, en dat doet jou... en ons goed.
Bert veel succes met de verdere etappes.
Lieve groet uit Lauwe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
