De entree in Galicië

Zondag 16 september van Grandes de Salime naar Fonsagrada 28 km.

Op tijd weg want 28 km is een must, anders is er geen mogelijkheid te overnachten. Het is nog maar een beetje licht, maar met het hoofdlampje er bij lukt het wel. Ik ben flink verkouden geworden vannacht en dat tast meteen de conditie aan. Toch loop ik een eindje op met een Amerikaans echtpaar dat wel een bijzondere reden heeft om de camino te lopen. Ze zijn in augustus getrouwd en vieren het aldus. Vorig jaar liep zij al de Frances, dus ze zijn bekend. Dan laat ik ze toch gaan, want hun conditie is de mijne niet. Het is alleen maar bergop, dat zal moeten, want op de top van de alto de Acebo, op 1000 meter, ligt de grens tussen Asturië en Galicië, de regio waarin Santiago zich bevindt. Als ik even stop luister ik naar de stilte en alleen de dauwdruppels die te zwaar zijn worden verbreken dit door het vallen op de grond die bedekt in met bladeren. Direct na de top weer bergafwaarts en zie ik het eerste richtingpaaltje van Galicië met de nog af te leggen weg naar Santiago. Ik heb er een foto van gemaakt, maar de cijfers zijn door de lichtinval enkele uren later niet te lezen. Maar het waren er nog zo'n 160 km. Dus nog 360 met het kustrondje er bij. Ik hoop dat mijn conditie snel beter is . En zoals in de bergen normaal is, na bergafwaarts komt opwaarts. En een stevige, maar dan heb ik ook een albergue die mijn rust kan verschaffen. Toch eerst douchen en de " was aan de kant" zou ons man vroeger zeggen dan is het goed rusten. Dat doe ik dus en morgen gezond weer op.

Buen Camino