Een dubbel gevoel

Maandag 17 september van Fonsagrada naar Cadavo Baleira 26 km.

Na een goede nachtrust hoop ik mijn krachten weer verzameld te hebben om ook van de laatste kilometers te kunnen genieten. Het weer is bewolkt maar zeker niet dreigend.
Ik loop over stenen weggetjes naar het gehucht Villardrongo waar de weg rotsachtig wordt en de klim begint naar de de ruïnes van een middeleeuws pelgrimshospitaal.
Ha, daar ver beneden zie ik mensen lopen die nog op een terrasje zaten toen ik wegging. Ja, zij nemen de weg die voor auto's bestemd is en komen ook in Santiago aan, mogelijk eerder dan ik.
Na een steile afdaling opnieuw omhoog, ja zo zit de Primitivo in elkaar. Gelukkig wel veel schaduw, nu de zon onbarmhartig is. Een extra rustpunt inlassen en nog een. Nog voor drie uur bereik in mijn eindpunt van vandaag. De eerste beste albergue loop ik binnen. Een briefje op de deur: ga binnen en zoek een bed uit. Ik kom om 16.00 uur voor de registratie. Ja zo kan het ook. Ik weet niet of dit de beste albergue is, maar ik snak wel naar rust. Eerst douchen en de was aan de lijn dan heerlijk een uurtje naar bed. Dan de supermarkt want gisteren was ie dicht. Snelkost wordt het met Russische salade. Ja op de camimo is ałs leķker. Toch ook even kijken naar wifi en zie het ontstellende bericht van Puck van Hulst. Haar overlijden overvalt me niet, want ik wist van het ongeval. Het grijpt me aan en ik blijf met mijn verhaal hier steken.

Buen Camino