Een ongeluk of toch slijtageverschijnselen

Dag 26 zaterdag 24 augustus
22 km van Sarria naar Portomarín

Gisteravond in de herberg kregen we dan toch onze beloofde avond. Bij sfeervol open haardvuur kwamen vijf flessen op tafel en voor de 13 pelgrims kleine borrelglaasjes. De drank was naar keuze. Van zacht en zoet tot sterk. Ik had mijn keus snel gemaakt. Met z'n vieren zaten we gezellig bij elkaar, een jonge zuid-Koreaanse en een jong stelletje uit Bulgarije, dat overigens op de fiets de camino maakte. De overige negen mensen kwamen uit Spanje en hadden als groep een echte formatie.
Op dit moment realiseerde ik me, dat de camino, vanaf nu anders wordt. Gezinnen, verenigingen, vriendengroepen, gaan gezellig op pad naar Santiago. Niets mis mee, maar de contacten worden anders. De gezellige avond gaat door tot 22.45 uur en daarna op de kamer volop licht wat ik al 25 dagen niet gewend ben. Als ik dan om 02.00 uur ten einde raad mijn oordopjes uit mijn rugzak moet zien te vinden, omdat driemaal porren in de zij van mijn buurman, geen succes heeft, wordt deze nacht op de camino wel erg kort.
Ook gaat deze groep ook om 05.45 al voorbereidingen gaat treffen om in gedimd licht, maar wel met volle stem de komende dag door te nemen. De regels van de camino zijn nu aangepast., dus ik pas me ook aan en ga ook voorbereidingen treffen. Onderweg inderdaad meer mensen die hun camino lopen.
En korte etappe vandaag, om me voor te bereiden om morgen een langere etappe te maken. De lengte van de etappes hangen ook een beetje af van de mogelijkheid om te overnachten, vandaar.
Vandaag een lekkere kleine albergue gezocht en gevonden. Prima sanitair, en slaapgelegenheid. Op mijn kamer van 10 nu ook twee Duitse dames waarvan de een goed Nederlands spreekt omdat haar moeder uit Nederland komt. Zij zijn in Leon gestart.
Een heerlijke douche en ruimte om de was te doen. Ja, het moest er toch van komen. De broek en het shirt werden niet meer onberispelijk schoon. Dus toch een wasmiddel ((500 gram!!!) gekocht. In de wasbak laten weken, goed wassen, spoelen en aan de lijn. Maar wat zien ik daar??? Een klein scheurtje achter op mijn billen van de werkbroek. Ik kijk nog eens goed, maar weet nog niet of het een slijtageverschijnsel is of misschien toch gewoon een ongelukje. Maakt niet uit, repareren. Ik besluit om na het drogen aan de binnenzijde een pleister te plakken zodat het niet verder gaat, want vlieseline en een strijkijzer heb ik niet bij de hand. Het is niet erg als iemand morgen mijn kleur van mijn onderbroek ziet maar als de scheur groter wordt.......Morgen maar eens kijken of de pleister het houdt, en ook het wassen doorstaat.
De route vandaag passeerde zo'n 20 gehuchtjes. Kleine klimmetjes en dalen. Vooral in het dal, waar het regenwater bij hevige regenval zijn weg moet vinden, wordt er goed voor de pelgrims gezorgd. Met genaamde stapstenen kunnen voeten van de pelgrims ondanks het stromende water toch droog de overkant halen.
In Portomarín aangekomen. Valt als eerste de grote brug op, die mij over over de rivier Minho moet voeren. Deze hoge brug moest gebouwd worden, omdat de Belesar stuwdam in 1962 gebouwd werd en het water daardoor veel hoger zou komen te staan. Het oude Portomarin dat aan het toen nog kleine riviertje lag, zou hierdoor in de watermassa gaan verdwijnen. Gelukkig voor de historie, zijn een aantal gebouwen steen voor steen herbouwd op hoger gelegen plaatsen. De restanten van de gebouwen die wel ten prooi vielen aan het nieuwe natuurgeweld zijn nog te zien in de gedeeltelijke droge oevers.
Hiermee weer genoeg voor vandaag en ga ik morgen misschien wel een lange etappe maken, om "goed" uit te komen in Santiago.

!BUEN CAMINO